Who is she?
-----------------
ต่อจาก part 1 เมื่อผม ได้รับคำแนะนำจากเจ้าหน้าที่ TT&T ที่สำนักงานสาขา ห้าง เซ็นซัล ภูเก็ต ว่าให้กลับมารอคำตอบที่บ้าน ด้วยความรู้สึก ห่อเหี่ยว ท้อแท้ สิ้นหวัง เหมือนตอนที่ ถูกเมียทิ้งไป ใหม่ๆ เมื่อกลับมาถึงบ้าน ผมตั้งสติใหม่ มานั่งคิดว่า ถ้าผมท้อแท้ สิ้นหวัง เหมือนตรั้งนั้น ชีวิตผม ก็คงต้องตก อยู่ในสภาพ เหมือนในครั้งนั้น อีกเป็นแน่ แล้วมันได้อะไรขึ้นมา.? สู้ต่อไปสิ “นายชำนาญ” “ชีวิตคือการต่อสู้ไม่ใช่รึ” ใช่.! ผมเคยผิดหวังครั้งใหญ่ในชีวิตมาแล้ว ผมยังยืนหยัด อยู่ได้ เรื่องแค่นี้ จิ๊บจ้อย..! ผมไม่ละความพยายาม สอบถามจากพรรคพวก เพื่อนฝูง และผู้รู้ ได้รับการบอกเล่าว่า แถวหมู่บ้านที่ผมอยู่นั้น เป็นเขต ชุมสายของ TOT หรือ ของ องค์การโทรศัพท์ ซึ่ง TT&T จะเข้ามาให้บริการไม่ได้ ถือว่าข้ามเขต เอ๊ะ..แบบนี้ มัน จระเข้ ขวางคลอง นี่หว่า แบบว่า เขตของข้า ใครอย่าแหยม เข้ามาเชียว อะไรประมาณนั้น พอผมได้รับรู้ ข้อมูลแบบนั้น ความฉุนพุ่งปรี๊ด ขึ้นสมองเลยครับ พี่น้อง
ผมรีบไปทันที ตรงดิ่งไปที่ องค์การโทรศัพท์ สำนักงานภูเก็ต เข้าหา big boss เลย สอบถามได้ความว่า คู่สายไม่ว่างจริงๆ ต้องรอให้ คู่สายว่างก่อน (แล้วมันชาติไหน ถึงจะว่าง ผมได้แค่คิดน่ะครับ) หรือต้องรอ ทาง องค์การ เพิ่มจุดขุมสายใหม่สายเร็วๆนี้ เพราะใกล้ๆกับหมู่บ้าน ที่ผมอยู่ กำลังมีโครงการก่อสร้างหมู่บ้านจัดสรร เสร็จเมื่อไหร่ จะเพิ่มชุมสายทันที แต่เท่าที่ผมเห็นโครงการนั่นเขาเพิ่งจะปรับพื้นที่ และโครงการนั่น สร้างบ้านตั้งสองร้อยหลัง อีก 2 ปี จะสร้างเสร็จหรือเปล่าก็ยังไม่รู้ เฮ้อ..เวรกรรม ของ นายชำนาญ จริงๆ ผับผ่า.?
ทำยังไงล่ะทีนี้ ก็ต้องจำใจกรอกแบบฟอร์ม ยื่นความจำนงไว้ ตามที่เขาบอก และกลับบ้าน ใช่ครับ กลับบ้าน จะทำอะไรได้ นอกจากทำใจรอ รอว่าเมื่อไหร่ ฟ้าจะประทาน สวรรค์จะโปรด
ผมอดทนจนกระทั่งถึงกลาง เดือน มีนาคม ยังไม่มีคำตอบ จากสวรรค์ ผมคิดว่า ผมต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว หล่ะ รออยู่อย่างนี้ คงไม่มีอะไรเกิดขึ้นแน่ ตัดสินใจ โทรไปที่สำนักงานใหญ่ TT&T กรุงเทพๆ บอกเล่าเก้าสิบ ให้เขาฟังว่าผม ชื่ออะไร อยู่ที่ไหน ขอใช้บริการ max net กับ สาขาไหน ตั้งแต่เมื่อไหร่ ได้รับคำตอบจากเจ้าหน้าที่ สาขา ว่าอย่างไร และสำทับไปว่า ผมเป็นสื่อมวลชน ประจำอยู่หนังสือพิมพ์ ฉบับไหน มีความจำเป็น ต้องใช้ internet เพื่อความรวดเร็ว ในการทำงาน ถ้าผมไม่ได้ internet ในครั้งนี้ ผมจะเขียนคอลัมน์ ของผม ฟัดให้เละเป็นรายๆ ไปเลย (ขู่ไปเล่นๆ ผมไม่ทำจริงหรอก) เท่านั้นแหละครับ พี่น้อง เขารีบบอกให้ผม ไปติดต่อ สำนักงานย่อย ที่อยู่ใกล้ๆ บ้าน ผมนั่นเอง เขารับปากว่า จะแจ้งให้สำนักงานย่อย ดำเนินการให้ผม อย่างเร็วที่สุด ขณะวันนั้นเป็นเวลาช่วง สายๆ ของวัน ผมกะว่า ซักตอนบ่ายๆ จะลองไปคุยกับเขาดู เพราะ ณ.เวลานั้น ผมไม่ค่อย จะเชื่อน้ำมนต์สักเท่าไหร่
แต่ไม่ถึงชั่วโมง หลังจากนั้น มีโทรศัพท์ เข้ามาที่ผม บอกว่าโทรจาก TT&T สำนักงาน สาขาใกล้บ้านผมนั่นแหละ ให้ผมไปเขียนสัญญา สมัครใช้ max net ตอนนี้ได้เลย เขาจัดการให้มีคู่สายว่างแล้ว..! ฮ้า... เหลือเชื่อ ไหมล่ะครับ พี่น้อง จากที่ ปฏิเสธ ตลอดมา (การเป็นสื่อมวลชน นี่ขลังเหมือนกันน่ะ)
ผมรีบไปที่นั่นทีนที ไปถึงพอเจ้าหน้าที่ รู้ว่า ผมชื่อ นายชำนาญ เขารีบ กุลี กุจอ ให้ผมเซ็นสัญญา เขียนนั่น กรอกนี่ ไม่ถึง 10 นาที เสร็จเรียบร้อย ผมจ่ายตังค์ พันกว่าบาท เขาบอกว่า อีก 3 วัน ฝ่ายช่างจะไปเดินสายเข้าบ้านให้ ถึงบทจะง่าย ก็ง่ายจริงๆ แล้วเขาก็ให้ โมเด็ม สายต่อสัญญาณ คู่มือการใช้ max net ผมหอบกลับบ้าน พะรุงพะรัง ด้วยความสบายใจ อีก 3 วัน ต่อมาช่างมาเดินสายให้ผมจริงๆ ผมนึกในใจว่า ทีนี้แหละ จะสร้าง blog ของ bloger แล้ว make money รวยซะให้เข็ด ผมตั้งความหวังใว้เต็มเปี่ยม
เมื่อช่างกลับไปแล้ว ผมรีบต่อสายโน่น เสียบสายนี่ ตามคู่มือ ที่เขาให้มา แต่ พอถึงจุดสุดท้าย สายสัญญาณ จาก โมเด็ม จะเสียบเข้าช่องด้านหลัง computer มันเสียบไม่ได้ครับ พี่น้อง..! เพราะสายรุ่นใหม่ หัวมันใหญ่กว่ารูเสียบ computer ของผม ซึ่งมันเป็นรุ่นโบราณ.. เวรกรรม ...เมื่อไหร่ นายชำนาญ จะหมดอุปสรรค เสียที ละโว้ย......เซ็งชิ๊ป หา.....
แล้วจะแก้ปัญหายังไงอีก ผมไม่ละความพยายาม โทรไปขอคำแนะนำจาก ช่าง ที่ลง windows ให้ผมนั่นแหละ เขาบอกให้ไปหาซื้อ cardland (นี่ยังไม่รู้เลยว่าเขียนถูกหรือเปล่า ถ้าผิด ต้องขออภัยด้วย) มาติด ก็ใช้ได้ พร้อมทั้งบอกถึงลักษณะ รูปร่าง หน้าตา ขนาด วิธีติด ติดตรงไหน ติดยังไง ละเอีอดยิบ ครับ ผมซักละเอียดยิบ เพราะผมไม่รู้เรื่อง แม้แต่นิดเดียว แล้วยังแนะนำร้านที่มีขาย และบอกราคาให้ เสร็จสรรพ ผมรีบไปซื้อมาทันที ราคา 500 บาท จัดการอยู่กับไอ้เจ้านี่ เกือบ 2 ชั่วโมง เป็นที่เรียบร้อย เสียบสายสัญญาณ เปิดเครื่อง หน้าจอเด้งดึ๋ง ขึ้นมาว่า “ไม่สามารถเชื่อมต่อสัญญาณได้ ให้ลงโปรแกรม?????ก่อน” เอาอีกแล้ว..อะไร กันนัก กันหนาล่ะโว้ย.!.....อาตมา ลงเป็นซ่ะที่ไหนเล่า อ้ายเจ้าโปรแกรม นั่นน่ะ โอ้ย โอ้ย โอ้ย กูจะบ้าตาย..!? ไม่จบ ไม่สิ้นซะที ทำไงดีหล่ะ..? เรื้อ เรื้อ ถอดถอด cardland พากลับไปที่ร้าน เจอผู้จัดการบอกเล่าเรื่องปัญหาให้ฟัง อ้ายเจ้านั่น มองหน้าผม หัวเราะ แบบสมเพทเวทนา เสียเหลือเกิน แล้วบอกผมว่า “พี่เอากลับไปติดตั้งใหม่ ไม่ต้องลงโปรแกรมหรอก รุ่นนี้มันเป็น อัตโนมัติ click 2-3 click ก็ใช้ได้แล้ว” แล้วแนะนำเทคนิคให้ผม อ้าย ห..ตอนแรก ทำไม ม...ไม่บอก ก...ยังงี้เล่า..!? คิดไป คิดมา จะไปว่า เจ้าผู้จัดการนั่น ก็ไม่ได้ เพราะเขาไม่รู้เด็ดขาดว่า ผมโง่..!
พากลับบ้าน ทำตามที่เขาแนะนำ เสร็จสรรพ เรียบร้อย ก่อนเปิดเครื่อง บนบานศาลกล่าวในใจว่า
ครั้งนี้ถ้ายังไม่สำเร็จ ผมจะล้มเลิก ไม่พยายามอีกต่อไป และ ไม่ขอรวยกับ blog อีกต่อไป แต่ถ้าสำเร็จ ใช้งานได้ จะจุด ปะทัด 100 นัด แล้วผม ก็กลั้นลมหายใจ เปิดเครื่อง, 1-2-3-4-5 วินาที พรืด..พรืด..! เต็มหน้าจอ ตาลาย เลยครับ พี่น้อง ผมดีใจ จนลืมเรื่อง ปะทัด 100 นัด จนบัดนี้ ยังไม่ได้จุด เบี้ยวซะ เฉยๆ ยังงั้นแหละ ใครจะทำไม..? ฮ้า ฮ้า....สบายใจเฉิบ... จังสิ มันต้องถอน..!
เอาล่ะครับ พ่อ แม่ พี่ น้อง มิตรรัก นักชม ทั้งหลาย ค่ำคืนของวันนี้ ชาวคณะ หนังตะลุง
“ชำนาญศิลป์ ศิษย์ ไม่มีครู” จะได้เริ่ม ทำการแสดง ณ.บัดนี้แล้ว... เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย...จะไปไหน .? นี่แหละผลของการบน จุดปะทัด แล้วไม่จุด ท่านผู้อ่าน อย่าได้เอาเยี่ยงอย่างผม เป็นอันขาดเชียวน่ะครับ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ นั้น แม้ไม่เชื่อ ก็อย่าได้ ลบหลู่เลยครับ
ย้อนรอย ถอยหลัง กลับไป ตั้งแต่วินาที ที่ online ได้ ผมก็เริ่ม... ยังครับ ยังไม่ได้เริ่มสร้าง blog แต่ ผมเริ่มหัดเล่น internet ครับ พี่น้อง ใช่ครับ..! ผมยัง ไม่ประสี ประสา กับ internet เลย แต่ทะเยอ ทะยาน จะสร้าง blog make money เว่อร์ซ่ะไม่มี บอกอย่างไม่อาย ผมยังต้องวาน เจ้าลูกชาย ให้ช่วย เอา google ขึ้นมาไว้บนหน้าจอเลย ท่านๆ ลองหลับตานึกดู ว่า ผมมีพื้นฐาน แค่ไหน? ..
เมื่อได้ google ประจำหน้าจอแล้ว หมายถึงว่า ดับเบิ้ล คลิ๊ก ที่ ie เมื่อไหร่ ก็เจอหน้า google
เมื่อนั้น ตั้งแต่ บัดนั้น ผมก็เริ่ม พิมพ์ ทุกคำ ที่คิดว่าเกี่ยวข้องกับการสร้าง blog ลงในช่อง ค้นหาของ google และเมื่อได้คำตอบ ตามที่ผม ต้องการ ผมก็ โน้ต ไว้บนกระดาษ A4 ที่ผมเตรียมไว้เป็น รีม ผมอยู่กับหน้าจอ วันล่ะไม่ต่ำกว่า 16 ชั่วโมง (จนลูกชายเตือนว่า ระวังจะเป็นลม) จนเริ่มเห็นแสงสว่าง รำไร ที่ปลาย อุโมงค์ และตั้งใจว่า จะต้องไปให้ถึง
ทีนี้ ก็เริ่ม วางแผน ขั้นตอนการสร้าง blog , article ผมร่างไว้ก่อนหน้าแล้ว, ภาพถ่าย ประกอบ บทความ ผมถ่ายใว้เยอะแยะ ตรวจ เช็ค ทุกอย่าง เรียบร้อย พร้อมที่จะทำการบิน เฮ้ย..ไม่ใช่..! พร้อมที่จะเริ่ม มหกรรม ดำน้ำ สร้าง blog ขึ้นแล้ว ณ.บัดนี้ ท่านผู้ชม.!
โปรดติดตามอ่านตอนที่3 Who is she?/part3,Begin take action
------------------------------------------------------
